Als praten niet vanzelf gaat
Bij kinderen met autisme en/of een verstandelijke beperking, verloopt communicatie vaak stroef. Sommige kinderen beschikken wel over een ruime woordenschat en spraakontwikkeling, maar slagen er toch niet in zichzelf functioneel uit te drukken. Bij andere kinderen komt de ontwikkeling van spraak slechts beperkt of zelfs niet op gang.
In mijn aanbod voor bijzondere kinderen voorzie ik communicatietraining voor beide types. En het is iets wat ik heel erg graag doe! In dit schrijven schets ik een beeld van hoe communicatietraining er kan uit zien bij non-verbale (of beperkt verbale) kinderen. In het bijhorend filmpje gaat het om een erg jonge peuter maar ook bij oudere kinderen ga ik op deze manier te werk.
Bij het aanleren van functionele communicatie werk ik op twee sporen tegelijk. Spraak wordt gestimuleerd maar daarnaast leer ik meestal ook het gebruik aan van alternatieve communicatie. Bijvoorbeeld : een foto van een koek afgeven om te vragen om een koek i.p.v. jammeren en wijzen naar de koekjeskast. Later hierover meer.
Om het gebruik van woorden en klanken te stimuleren, werk ik gelijkaardig aan de therapeute in het filmpje hier onder. In het filmpje gaat het echter om een peuter met ontwikkelingsvertraging op vlak van spraak, zonder autisme. Daarom enkele autismespecifieke tips indien je zelf aan de slag wilt gaan:
– Gebruik geen ritme of zang wanneer je functionele communicatie aanleert. Als je altijd “het is klaar” op eenzelfde ritmische toont zegt, is het mogelijk dat kinderen met autisme dit ritme onlosmakelijk verbinden met de betekenis. Als iemand “het is klaar” zegt zonder dat ritme, zullen ze de betekenis niet begrijpen.
– Liedjes en ritme zijn wel een aanrader om je kind te stimuleren om woorden te spreken of klanken te uiten op een speelse manier, zonder dat er een betekenis aan gekoppeld wordt.
– Denk na over de situaties waarin je spraak stimuleert. Indien bijvoorbeeld maaltijden of in bad gaan erg moeizaam verlopen, ga je je kind op dat moment niet extra belasten met een hoop verbale prikkels en verwachtingen.
– Stimuleer het benoemen van het gewenste voorwerp ipv “nog”. Als jouw kind met autisme “nog” zegt wanneer hij peer eet, weet je eigenlijk niet wat hij nog wilt. Misschien bedoelt hij wel dat hij het liedje dat zonet op de radio speelde nog eens wilt horen. Leer hem dan liever bij ieder stukje opnieuw “peer” vragen.
– Begin met eenvoudige woorden of klanken. Zegt jouw kind helemaal niets nadat je herhaaldelijk probeert om hem “water” te laten zeggen? Noem het dan zelf eens “waa” en kijk of hij dit wel wilt/kan nazeggen.
Vooral op 07:15 zie je heel mooi hoe een mama zelf aan de slag gaat met communicatietraining. En vooral hoe ze niet meteen toegeeft 😉
Kan je toch wat extra ondersteuning gebruiken om jouw kind met autisme en/of een verstandelijke beperking te stimuleren in zijn communicatie? Neem dan contact met mij op voor een afspraak. Met veel plezier ga ik samen met jullie aan de slag!
